MEHMET AKİF ERSOY (1873 – 1936) 20.yüzyıl şairlerinden. Mehmet Akif Ersoy İstanbul’da doğdu. Fatih Merkez Rüştiyesi’nin ardından Mülkiye Mektebimin lise kısmına başladı. Burada edebiyat öğretmeni İsmail Safa Bey’den ilgi gördü. Ardından Baytar Okulu’nu bitirdi. Veteriner olarak Arabistan ve Rumeli bölgelerinde görev yaptı. II. Meşrutiyet döneminde İstanbul’da üniver­site öğrencilerine edebiyat dersleri verdi. Bir ara Almanya’ya gitti. Bu sırada I. Dünya Savaşı çıktı.

Ulusal Kurtuluş Savaşı başlayınca 1920’lerde Anadolu’ya geçti. Burdur milletvekili olarak parlamentoya seçildi. Ulusal mücadele süre­since köy meydanlarında, camilerde vaazlar verdi. 12 Mart 1921’de Büyük Millet Meclisince kabul edilen İstiklal Marşımızı yazdı.

Ardından Mısır’a gitti. Ölümüne yakın Türkiye’ye döndü.

Mehmet Akif, başlangıçta Ziya Paşa, Namık Kemal ve Muallim Naci’nin şiir anlayışlarını benimsedi. Fransız edebiyatçılarından Victor Hugo ve Lamartine gibi şairleri de zevkle okuduğu bilinmektedir.

Şiirlerinde aruz ölçüsünü kullandı. Konuşma diline yakın bir anla­tımla güçlü sembollerle ve hikâye tekniğiyle ördüğü şiirleriyle beğenil­di.

Milli şairimiz Mehmet Akif Ersoy’un bütün eserleri Safahat adı altında basılmıştır.

Eserleri:

Safahat (1943), Kur’andan Ayetler (1944). Hz. Ali Diyor ki (1954).